Mieszkanie nr 10

-jeśli chcesz wyjść kiedyś z tego domu to tak, chyba że nie chcesz, twój wybór *uśmiecham się, śpiewam cichutko pierwsze słowa by cię naprowadzić, wstydziłam się jak cholera*

Westchnąłem, cicho i zacząłem śpiewać dobrze znaną mi piosenkę, którą grałaś.

*wsłuchiwałam się w ciebie z uśmiechem, zamknęłam oczy, nie patrzyłam na struny, znałam tą melodie na pamięć, dałam się ponieść twojemu głosowi*

Po chwili skończyliśmy, uwielbiałem tą piosenkę dlatego westchnąłem gdy sie skończyła.

-chcesz zagrać jeszcze raz? a znasz może "say something" ? *zaczynam grać pierwsze akordy, podobało mi się to w jaki sposób wczuwasz się w muzykę*

-Nie -cicho się zaśmiałem.
-Następnym razem ja ci coś zagram -pokręciłem głową i chwyciłem ręką struny aby nie drgały.

-trzymam cię za słowo, obiecujesz na paluszek? *wystawiam mały palec w twoim kierunku*

-Mhm -wymamrotałem z lekkim uśmiechem i paluszkiem ścisnąłem twój.
-Chyba już czas abym się zbierał -westchnąłem dopijając herbatę do końca.

*Gdy byłeś już pod drzwiami stanęłam obok ciebie patrząc ci w oczy, wahałam się lekko ale w końcu pocałowałam cię w policzek* -dziękuję Ci za wszystko, za odwózkę, towarzystwo, troskę... *uśmiecham się szeroko*

Uśmiechnąłem się delikatnie czując twoje usta na swoim policzku.
-Nie ma za co, to.. do zobaczenia? -szepnąłem patrząc na ciebie.

-oczywiście, w końcu mi coś obiecałeś *przytulam cię lekko* -i powiedz tej flondrze Brook by do mnie zadzwoniła jak ją spotkasz *chichoczę*

-oczywiście -cicho się zaśmiałem i puściłem cię po czym wyszedłem z twojego mieszkania, powoli wyszedłem z bloku i poszedłem do samochodu.

*poszłam pod prysznić, reszta dnia jakoś zleciała...*

*obudziłam się rano, czułam się już o wiele lepiej, myślałam cały czas o jednym chłopaku...* -Kurcze, Mel uspokój się *skarciłam się w myślach, dawno nie czułam czegoś takiego jak przy nim ale... eh, wiedziałam, że nie mogłam sobie na to pozwolić, wygramoliłam się z łóżka i wzięłam długą kąpiel, po czym przebrałam się w szorty i zwykłą bluzkę. Zastanawiałam się czy zadzwonić do Brook ale znając ją pewnie jeszcze spała więc odpuściłam sobie i leniuchowałam na kanapie oglądając jakiś program z jogurtem w ręku.

Nudziłem się w domu więc postanowiłem sprawdzić jak się czujesz, w końcu wczoraj nie wyglądałaś najlepiej. Wsiadłem w samochód i nucąc sobie piosenki z radia pojechałem do Bronxu, po chwili byłem już pod twoimi drzwiami, zapukałem.

*Zdziwiona poszłam otworzyć drzwi, gdy cię ujrzałam, mimowolnie na mojej twarzy uformował się lekki uśmiech* -No prosze, kogo my tu mamy...*uśmiecham się pewniej*

-Cześć -uśmiechnąłem się patrząc na ciebie.
-Przyszedłem sprawdzić jak się czujesz -było po tobie widzieć, że już ci lepiej.

-Już jest o wiele lepiej, może chciałbyś wejść? *zagryzłam wargę i osunęłam się dając ci przejście*

-Ale na chwilę -cicho się zaśmiałem i wszedłem powoli do środka.

-standardowo herbata? *krzyczę z kuchni byś mnie usłyszał* -rozgość się, czuj się jak w domu *dodałam i uśmiechnęłam się sama do siebie*

-Pewnie -powiedziałem na tyle głośno abyś mnie słyszała i zacząłem się rozglądać.

*zaparzyłam herbatę i wróciłam do ciebie, usiedliśmy obok siebie na kanapie, założyłam nogę na nogę* -i co, przyszedłeś bez gitary *śmieję się cicho*

-Ups -cicho się zaśmiałem biorąc od ciebie kubek.
-Jeśli będzie ci się chciało to możesz wpaść później do mnie, bo nawet o tym nie pomyślałem -spojrzałem an ciebie.

-muszę ci się jakoś odwdzięczyć więc.... *patrze na ciebie i zwilżam usta* -jeśli to ma być rekompensata to chyba będę zmuszona *uśmiecham się szeroko*

Zaśmiałem się kręcąc głową.
-Nie martw się, nie zmuszam cię do niczego -oblizałem usta obejmując dłońmi ciepły kubek.