Mieszkanie nr 3

-Opowiedz mi o sobie coś jeszcze -zacząłem jeżdżąc palcem po kubku, byłem zaciekawiony twoją osobą i naprawdę chciałem cię bliżej poznać.

- Mam dwójkę rodzeństwa - zaczęłam - Są strasznie wkurzający, irytujący ale kocham ich nad życie. Tęsknie za Seattle ale wiem, że tutaj mam większe szanse na rozpoczęcie kariery, która i tak jest na bardzo niskim poziomie - westchnęłam i wzięłam łyk kawy - Uwielbiam czytać książki, wyobrażać sobie bohaterów, odtwarzać wydarzenia w głowie i cieszyć się razem z postaciami a no i uprawiam jogę. Kiedyś mogę cię nauczyć jeśli chcesz.

Cicho się zaśmiałem.
-Podoba mi się to, że nie chodzisz jak większość ładnych dziewczyn użalając się, że są brzydkie -westchnąłem cicho.

- Mam lustro w domu więc widzę, że jestem gorąca - zażartowałam i wbiłam wzrok w twoje oczy - Chciałam cię przeprosić za wczoraj..

-Tak, tak -cicho się zaśmiałem i spojrzałem w twoje oczy.
-Ale przecież nie masz mnie za co przepraszać -zagryzłem wargę, było mi trochę głupio bo nie wiedziałem jak się z tym czujesz.

- Trochę głupio czuję się z tym, że wskoczyłam Ci do łóżka..-przygryzłam wargę - To nie fair w stosunku do Mel.

-Jasne -westchnąłem patrząc na ciebie, zmarszczyłem brwi słysząc twoje słowa. -Dlaczego w stosunku do Mel?

- Oczywiście nie żałuję - wyjaśniłam szybko - Bo widzisz..Mamy taką umowę, że jeśli jednej spodoba się chłopak to druga odpuszcza a ja dobrze widziałam jak na ciebie patrzy

Spuściłem z ciebie wzrok, nie myślałem nawet o tym, że Mel mogła by chcieć ode mnie "czegoś więcej". Znaliśmy się zaledwie dwa dni wiec wiedziałem, że będę musiał być delikatny aby potem żadnej z was nie zranić.
-Oh no okey -oblizałem usta, było mi trochę przykro ale tylko dlatego, że wczoraj mi się podobało i nie chciałem abyś rezygnowała jednak wiedziałem, że moje myślenie jest naprawdę dziecinne.

Patrzyłam się na ciebie i myślałam o tym co powinnam zrobić, w sumie zasady są po to aby je łamać a wczorajszy wieczór na prawdę mi się podobał. Pomyślalam o Mel i o tym, że na pewno będzie chciała od ciebie nie tylko seksu. Wywnioskowałam to po jej wczorajszym zachowaniu.
- Ale nie chciałabym rezygnować z naszej znajomości - przygryzłam wargę, nie chodziło mi o to, że od razu chciałabym z tobą być ale potrzebowałam od czasu do czasu niezobowiązującego seksu

-I tak wątpię abyś dała radę mnie unikać -wzruszyłem niedbale ramionami patrząc na ciebie.
-Mieszkamy zbyt blisko Brook -oparłem się wygodniej o kanapę, co prawda to trochę poprawiło mi humor, ale wyraz mojej twarzy się nie zmienił.

Przez chwilę zastanawiałam się o czym myślisz w tym momencie ale nie mogłam wyczytać nic z twojej twarzy.
- Zawsze mogę sie wyprowadzić - zażartowałam i uśmiechnęłam się słodko

-Jesteś jedyną normalną osobą w tym bloku i chcesz mnie zostawić? -parsknąłem patrząc na ciebie.
-Nie zrobisz tego -powiedziałem z pewnym siebie uśmiechem.

- A co jeśli zrobię? - zrmużyłam oczy, starając się wyglądać jakby wcale nie żartowała, jednak po chwili sama się zaśmiałam, opierając głowę o kanapę

-Skoczę z okna -wydąłem dolną wargę i też się zaśmiałem.
-Ale serio ta dziewczyna z parteru jest dziwna -westchnąłem nadal w dobrym humorze.

- Ostatnio rozmawiała z swoim kotem przed wejściem do swojego mieszkania - zasmialam się krótko, przypominając sobie całą sytuację.
- I nie skoczysz, nie zrobisz mi tego.

-Mówiłem, ze jesteś jedyną normalną osobą w tym bloku -cicho się zaśmiałem.
-A co tęskniłabyś? -uśmiechnąłem się unosząc jedną brew.

- Może bym tęskniła, może nie - wzruszyłam lekko ramionami, starając się nie uśmiechać.
- Musiałabym się zastanowić czy cię lubię. - przejechałam dłonią po twoim udzie.

Zagryzłem wargę widząc jak próbujesz powstrzymać się od uśmiechu.
-A co nie lubisz? -przeniosłem wzrok na twoją rękę.

- Może odrobinkę cię lubię - zerknęłam na twoją twarz i uniosłam lekko kącik ust

-Tylko odrobinkę? -wydąłem dolną wargę podnosząc wzrok na twoją twarz.

- Niestety tylko tyle - westchnęłam cicho i powoli oblizałam swoje wargi.
- A ty mnie lubisz? - wyszeptałam blisko twoich ust.

-A powinienem cię lubić? -uniosłem brew, odwróciłem się bardziej w twoja stronę.

- No oczywiście, że tak - odparłam, przenosząc wzrok na twoje usta

-No to chyba troszeczkę cię lubię -szepnąłem i przygryzłem wargę wiedząc, że patrzysz się na moje usta.